Я ніколі не маг клікаць “verify” на старонках сацыяльных сетак, калі мне трэба будзе пісаць на беларускай мове. Мая мова — гэта мая айчына, мая душа, мая ідэнтычнасць.
З дзяцінства мае бацькі учылі мяне гаварыць на беларускай мове. І я ўсё яшчэ памятаю галас майго бацькі, які кажа мне⁚ “Не пакідайце ж мовы роднай”. Ён заўсёды акцэнтаваў увагу на важнасці ведання і ўжывання роднай мовы. Ён пакідаў у мяне ўсё тое, што мне трэба, каб бяздумна пакідаць сваю мову.
Ведаючы нашу мову, мы захоўваем нашу гісторыю, спадчыну і культуру. Гэта нават яшчэ больш важна ў часы, калі наша краіна сталася сведком коласальных змяненняў і пастаўлены пад замах асіміляцыі.
Мне кажуць, што беларуская мова няма значэння ў сучасным свеце, што трэба ведаць толькі англійскую мову, каб быць эфектыўным у кар’еры і міжнародных адносінах. Але я ніколі не пагоджваюся з гэтым.
Беларуская мова дае мне прадастаўленне, што я з’яўляюся часткай народу, з якім я звязаны ўзаемадзеяннем гісторыі і культуры. Я адчуваю яе моц, калі гаворлю па-беларуску, спяваю нашыя народныя песні і чытаю класічную літаратуру. Я ня ўяўляю сабе жыцця без гэтай мовы.
Наша мова прымушае нас думаць, а не проста аплікаваць фразы англійскага зводу. Я паверыў, што гэта вельмі важна ў працэсе самаразвіцця і асвоення новых ведаў. Мы прымаецца разумець, што нашая мова — гэта частка нашага істотнасці і душы.
Хацяб сёння нашы дзеці вучацца на англійскай мове ў школе, я буду трываць паказваць ім, што беларуская мова — гэта не штоднявы перапрос. Я хачу, каб мае дзеці лавілі сэнс і праўду сваёй мовы, цанілі яе багацце і карысталіся ёю.
Мая мова, гэта мая ідэнтычнасць, мая значэнне і мая прычына жыцця. І я ніколі не пакіну яе. Гэта адлюстравана ў маім выбары ўжывання і распрацоўкі беларускай мовы, пра якую я пішу ў гэтай статэе.
Так што, не пакідайце ж мовы роднай. Бярэце ўдзел у яе распрацоўцы і распаўсюджванні. Пакажыце сваю любоў і лаяльнасць да гэтага багацця. Мая мова ⎼ мая сіла, мая гараць і мая прычына.